วันศุกร์ที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566

Anime No.18 : BOCCHI THE ROCK! ぼっち・ざ・ろっく!

 สวัสดีครับ คราวก่อนมีแตะๆเรื่องราวของเจนแซดไปหน่อย วันนี้เลยอยากจะแนะนำอนิเมะที่นำเสนอเรื่องราวตัวแทนของคนเจนแซด เรื่องราวสาวน้อยขี้อายแต่อยากดัง ぼっち・ざ・ろっく!BOCCHI THE ROCK! มาลองดูกันครับ

Source : https://bocchi-the-rock.fandom.com/wiki/Bocchi_the_Rock!_(anime)

 

Ataya's Star :    ★★★★☆ 

เรื่องย่อ :

    เรื่องราวของ ฮิโตริ โกโท สาวน้อยอินโทรเวิร์ตผู้หวาดกลัวการเข้าสังคมสุดๆ ตอน ม.ต้นเธอคิดว่าถ้าเล่นกีต้าเก่งๆก็จะทำให้มีเพื่อนๆมากขึ้นได้แต่จนแล้วจนรอดก็หาเพื่อนไม่ได้สักคน จนด้วยเหตุการณ์นำพาเธอได้พบกับ นิจิกะ อิจิจิ หนึ่งในสมาชิกวงเคสโซคุแบนด์( 結束バンド แปลว่าวงสามัคคีหรือวงสายสัมพันธ์ก็ได้ หรือจะแปลว่าสายรัดอเนกประสงค์ก็ได้ เป็นการเล่นคำอะนะ) ที่กำลังเดือดร้อนเพราะมือกีต้าที่รับปากว่าจะมาเล่นให้ดันเบี้ยวงานเฉย ฮิโตริเลยจับพลัดจับผลูได้มาเล่นเปิดตัวให้กับวงของนิจิกะ สุดท้ายเธอก็ได้เข้ามาเป็นสมาชิกของวงไปโดยปริยาย ทุกคนเลยตั้งฉายาให้ฮิโตริว่า"โบจจิ"(มาจากคำว่า ひとりぼっち ฮิโตริโบจจิ ที่แปลว่าคนเดียวเดียวดาย เพราะนางเอกชื่อฮิโตริอยู่แล้ว(ひとり = คนเดียว หรือหนึ่งคน)ก็เลยเติมคำว่าโบจจิให้ละนะ)



 ความคิดเห็น :

    เป็นอนิเมะแนวดนตรีที่ทำให้นึกถึงสมัยมัธยมที่ตอนนั้นใครๆก็อยากจะตั้งวงดนตรีกัน เพียงแต่เรื่องนี้จะอัพเดทตัวเอกให้เป็นเด็กผู้หญิงที่เก็บเนื้อเก็บตัวและกลัวการเข้าสังคม ซึ่งก็ดูเหมือนจะเป็นลักษณะเฉพาะของเด็กเจนแซดยุคนี้(จะว่าเป็นเพราะเด็กยุคนี้ติดเกมติดมือถือหรือสังคมมันโหดร้ายขึ้นก็ไม่รู้ละนะ) เอาเป็นว่าไม่ค่อยมีคาแร็คเตอร์แบบนี้ในอนิเมะสมัยก่อนก็แล้วกัน เรื่องของแนวดนตรีก็บอกได้ว่าเป็นแนวร็อคที่ฟังได้สนุกดี ดูเข้ากับเนื้อหาและความสับสนของวัยว้าวุ้น(ที่ว่าเป็นคนเก็บตัวแต่ก็อยากดังอยากเป็นที่ยอมรับละนะ) ผมว่าแก่นของเรื่องจริงๆก็คือการเปิดใจลองเข้าหาผู้คนและการเดินตามความฝันนะแหละนะ

ข้อด้อย:

    เพราะว่ามันเป็นเรื่องยุคของเด็กเจนแซด มุกบางอย่างให้ลุงดูก็ไม่ค่อยเก็ตเท่าไร(อย่างมุกโบจจิตัวละลายอะไรเงี้ย) จำนวนตอนดูจะน้อยไปสักหน่อย แต่ก็ถือว่าจบได้พอดีไม่มีอะไรค้างคาใจ จริงๆก็อยากจะให้ต่อไปอีกสักซีซันนึงก็น่าจะดีนะ อยากเห็นตอนที่โบจจิ(ฮิโตริ)ได้แสดงเวทีใหญ่บ้างเหมือนกัน อย่างได้ไปแสดงที่บูโดกันอะไรแบบนี้

    กล่าวโดยรวม ถือได้ว่าเป็นอนิเมะที่ดูได้สนุกดีไม่มีเรื่องให้เครียดอะไรมากมาย (ดูแล้วคุณอาจจะเข้าใจเด็กวัยเจนแซดมากขึ้นก็ได้) สามารถฟังเพลงร็อคของโบจจิได้อย่างเพลิดเพลิน มุกตลกก็ฮาได้พอสมควร ถือว่าเป็นอนิเมะที่ดูได้ทุกเพศทุกวัยละครับ  (ปล.ไม่รู้เหมือนกันว่าคนรุ่นผมเห็นโบจจิใส่เสื้อวอร์มสีชมพูผมสีชมพูกับเล่นกีต้าร์แบบนั้นแล้วรู้สึกนึกถึง Hide แห่งวง X-Japan เหมือนกันหรือเปล่า หรือผมเองไปคนเดียวละหว่า)   

 ปิดท้ายขายของ สติกเกอร์ไลน์ลูกเจี๊ยบจ้า ->




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น